بدون شک یکی از مزخرف ترین کار هایی که در جوامع امروزی وجود دارد نوشتن اولین پست برای وبلاگ هست. البته ناگفته نماند نویسنده استعدادی عجیب در آغاز کردن هر رویدادی دارد برای مثال از بدو تولد که همانند هر فرد موفقی در خانواده ای فقیر و مذهبی چشم به جهان گشود تا همین چند وقت پیش که در آغاز ترم جدید با انتخاب واحد های عجیب مرز دانش را جا به جا خواهد کرد اما آغاز ماجرا پایان کار نیست همان طور که فقط استعداد به تنهایی کافی نیست زمانی که مرحوم ادیسون لامپ را ساختند افراد دیگری هم بودند که چیزی مشابه آن و یا حتی بهتر از آن را ساخته بودند اما ادیسون برنده ی این ماجرا شد و اختراع این وسیله را به نام خود به ثبت رساند روایت های زیادی از علت موفقیت ادیسون از زبان خودش و دیگر افراد در اسناد تاریخی آمده است:
آمده است ادیسون از طرف پدر اسراییلی بوده است و مخترعین دیگر با فهمبدن این موضوع حاضر به رقابت برای ثبت اختراع نشدند.
روایت دیگر این است که تمام افراد برای ثبت اختراع صف کشیده بودند اما چون اختراعاتشان پیشرفتی فراتر از سند چشم انداز توسعه برای جهان داشت تمام برنامه ریزی های جهانی را از بین می برد اما برای اینکه اعتراضی از طرف رسانه ها صورت نگیرد ضعیف ترین اختراع که همان لامپ ادیسون بود به ثبت رسید در اسناد غیر رسمی آمده است تلویزیون اشعه کاتدی هم در بین اختراعات وجود داشت اما به علت وجود اشعه های ناشناخته که ممکن بود از جنس نجاست باشد در آن زمان مورد حجوم مراجع قرار گرفت.
روایتی دیگر است که شورای نگهبان مخترعین بعد از بررسی لیست دارایی های مخترعین به این نتیجه رسید ادیسون آس و پاس تر از بقیه است و حق اوست که برنده ی این رقابت شود. به هر حال روایت زیاد است و بررسی همه ی آنها خواننده ی نکته سنج را گمراه میکند اما شاید گفتن محکم ترین روایت خالی از لطف نباشد وقتی ادیسون در حین انجام کار های اداری ثبت بوده است پی ام هایی به همسر خود داده است که اسکرین شات هایش بعد از جدایی آن دو در فضای مجازی قرار گرفت ؛ ادیسون : "موفقیت = 1 درصد استعداد و 99 درصد پارتی"
🔹🔹نیلگون 🔹🔹